رساله‌های سطح 4 حوزه به مراقبت معنوی گرایش یابند/ تغییر الگوی زیست‌پزشکی با استفاده از مراقبت معنوی  

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین مسعود آذربایجانی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در نشست علمی مراقبت معنوی در درمان بیماری‌ها در موسسه فهیم گفت: وظیفه اخلاقی و انسانی ما برای کاهش رنج‌ها و آلام بیماری‌ها یکی از دلایلی است که ضرورت دارد وارد تحقیقات در این مقوله شویم.

وی افزود: حضور گروه‌های تبشیری مسیحیت بر بالین بیماران در کشورهای غربی بیش از صد سال سابقه دارد و برخی از نمونه‌های این مسئله را ایرانیانی که برای درمان بیماری به این کشورها رفته تجربه کرده‌اند که از جمله برای یکی از مراجع تقلید ارتحال یافته پیش آمده بود.

آذربایجانی تصریح کرد: ما در طول دهه‌های گذشته به مباحث روان‌شناسی از جمله روان‌شناسی بیماری و سلامت پرداخته‌ایم که دو کتاب روان‌شناسی سلامت از «دی‌متیو» که بنده و همکاران آن‌را ترجمه کرده‌ایم و با نگاه اسلامی مطالبی به آن ضمیمه شده همچنین دین و معنویت از جیمز نلسون است که ترجمه کرده‌ام.

این استاد حوزه با اشاره به مقوله طب تسکینی بیان کرد: در ایتالیا مهد این بحث است و معمولا در تیم درمانی بیمارانی صعب‌العلاج و یا لاعلاج یک کشیش هم وجود دارد و یک روان‌شناسی نیز که بحث‌های تسکینی را برعهده دارد؛ در ایران حدود 40 درصد بیماران سرطانی تسکین می‌یابند ولی در کشورهای دیگر که از روش طب تسکینی بهره می‌برند بیش از 60 درصد جواب داده است البته در ایران هم طی دو سه سال اخیر این تجربه در مشهد و اصفهان و ... دنبال شده است.

آذربایجانی با اشاره به مقوله مراقبت معنوی عنوان کرد: این بحث معتقد است که صرف دنبال کردن مراقبت‌های درمانی مادی کفایت نمی‌کند و باید مراقبت معنوی هم داشته باشیم و به همین دلیل الگوی زیست‌پزشکی در حال تغییر به سمت الگوهای جامع است که مراقبت معنوی هم از اجزای آن است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با بیان اینکه نوع دوستی و اشتراک  در خلقت که در قرآن و روایات بر آن تاکید شده است و ما وظیفه داریم آن را برای مردم دنبال کنیم، تصریح کرد: مفهوم برادری و اخوت اصطلاحی مشهور در فرهنگ دینی است؛ امام صادق(ع) فرمود: «المومن اخو المومن کالجسد الواحد ...» که سعدی هم در شعری این مسئله را بیان کرده و این موضوع نیز از دیگر دلایلی است که باید به این مقوله بپردازیم.

وی افزود: الفت، مودت، محبت، رحمت، قضا، حاجت مومن و ... از جمله موضوعات مؤکد در آیات و روایات است که ما را بر می‌انگیزد تا نسبت به مشکلات بیماران بی‌تفاوت نباشیم.

این محقق و استاد حوزه علمیه با بیان اینکه یکی از سؤالات مشترک بیماران صعب العلاج این است که چرا من در میان این همه انسان مبتلا به این بیماری شدم و در واقع سخن از عدالت الهی می‌کند تصریح کرد: اگر کسی به این سؤالات پاسخ ندهد بیمار نمی‌تواند این درگیری ذهنی را برای خود رفع کند؛ چنین فردی ممکن است در مقوله ایمان خود هم دچار تردید و شک شود؛ زیرا دکتر و پرستار صرفا مباحث درمانی جسمی را درمان می‌کنند.

آذربایجانی افزود: احساس گناه شدید یکی دیگر ازمشکلاتی است که بیماران با آن درگیر هستند؛ زیرا برخی تصور می‌کنند که این مشکل ناشی از گناهان اوست؛ البته بیماری به علت گناهان را شاید بتوانیم توجیه کنیم ولی در مورد کودکان، این مسئله توجیه‌ناپذیر است.

وی اظهار کرد: رساله‌های سطح چهار حوزه باید عمدتا به این سمت پیش برود تا مشکلی از مشکلات را حل کند؛ سؤالاتی مانند اینکه من نزد امام رضا(ع) رفتم و درمان نشدم؛ آیا چشم و نظر و سحر و جادو شده‌ام؟ آیا جن در میان است؟ و چگونه می توانم با خدا رابطه برقرار کنم؟

وی با اشاره به اقسام مراقبت‌های معنوی بیان کرد: مخاطب مراقبت معنوی می‌تواند فردی و گروهی باشد که هم‌اکنون بیشتر از روش گروهی استفاده می‌شود؛ می‌تواند در خانه انجام شود که معمولا همراه با پرستار است و یا می‌تواند در درمانگاه باشد که بیمارستان فیروزگر تهران بخشی را به این مسئله اختصاص داده است.

آذربایجانی عنوان کرد: همان‌طور که در مباحث پزشکی نیازمند ارزیابی بیمار هستیم، در مراقبت معنوی نیز نیازمند این موضوع هستیم؛ معیارهای ارائه شده شامل اظهار ناراحتی، پرسش، چالش و سردرگمی در حیطه‌هایی مانند ارتباط با خداوند، مرگ و ... است؛ دوم ارتباط فرد با خود است، در بیماران سرطانی مخصوصا بیماری قولون به شدت عزت نفسشان کاهش می‌یابد و نیازمند کمک هستند؛ خودآگاهی معنوی و صبر آنان کم شده و فراموشی و ... افزایش می‌یابد که نشان می دهد نیازمند مراقبت معنوی است.

وی اظهار کرد: ارتباط با دیگران مانند تیم درمانی، خانواده و ... از دیگر مشکلاتی است که فرد با آن درگیر است و در قالب خشم، اظهار تنفر و ... روی می‌دهد، همچنین ارتباط بیمار با خلقت دچار تغییر می‎شود.

آذربایجانی عنوان کرد: در توجیه بیماری برخی بیماران ما بخشی از بیماری را به قوانین طبیعت نسبت می‌دهیم تا بیمار همه آن را بر خدا بار نکند ولی مشیت الهی نیز آرامش زیادی به آنان می‌دهد به خصوص اگر این مسئله برای او تبیین شود که دار آخرت دار قرار و حیوان است و دار دنیا، گذران.

انتهای پیام